Καταδικάστηκε στα 86 του ο "υπεράνω πάσης υποψίας" πρόεδρος ενός ιδιωτικού οικοτροφείου του Πειραιά που δρούσε, ανενόχλητος και βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών, από το '60. Το ρεπορτάζ της ΕΦΣΥΝ φωτίζει πολλές από τις θεσμικές, κοινωνικές και "επιστημονικές" συνθήκες που επέτρεψαν στον ένοχο ένα έγκλημα τόσο μεγάλης βαρύτητας και διάρκειας σε βάρος μεγάλου αριθμού αδύναμων παιδιών.
Η υπόθεση όμως αυτή δεν πρέπει να κλείσει βιαστικά με τη δικαστική καταδίκη, τις δικαιολογίες διαφόρων υπεύθυνων πλευρών και την καθησυχαστική υπόσχεση καθυστερημένων θεσμικών μέτρων του αρμόδιου υπουργείου Αντίθετα, είναι μια υπόθεση πυκνών ηθικών ευθυνών, κοινωνικών στάσεων, επαγγελματικών παραλείψεων και θεσμικών κενών, που υπαγορεύει την αυστηρή υποχρέωση όλων μας να ανοίξουμε έναν ευρύ διάλογο για τη λειτουργία των ιδρυμάτων στη χώρα μας αλλά, κυρίως, για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα προσφέρουν ένα σύγχρονο σύστημα υποστήριξης των ευάλωτων παιδιών.
Είναι πολλά που πρέπει να ειπωθούν και να γίνουν. Το οφείλουμε στην καθηγήτρια που τόλμησε να καταγγείλει, στα παιδιά που "μαρτύρησαν" και σε όλα τα παιδιά που ζουν παρόμοιες δύσκολες καταστάσεις στο σκοτάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου