ΑΘΗΝΑ
ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΦΟΡΟΣ: ΠΡΩΙ
«Επιμένω ότι το ξυπνητήρι είναι η πιο εκνευριστική επινόηση της ανθρωπότητας. Κοιμάμαι με τον γλυκό ύπνο του πρωινού, εκείνον τον ύπνο που άφησε πίσω του τους εφιάλτες και που ρουφάει την ξεκούραση σταγόνα σταγόνα. Είναι η σκούρα ώρα, ανάμεσα στο τίποτα και στο κάτι, η ώρα που στέλνει τα κίτρινα τρόλεϊ να οδεύσουν μαχμουρλίδικα στο καθήκον, τους γαλατάδες να πουλήσουνε τη λευκή νοθεία τους, τους εφημεριδοπώλες να διαλαλήσουνε τη φρεσκάδα των χτεσινών νέων. Αυτήν την ώρα αδιαφορώ για το σπιτονοικοκύρη, τον προϊστάμενο, την ευθύνη των ντοσιέ στο γραφείο. Και ξαφνικά ο διάβολος που τρύπωσε μέσα στο ξυπνητήρι βάζει σ’ ενέργεια το σατανικό του καμπανάκι.
Η πολυκατοικία έχει ξυπνήσει. Μια χοντρή υπηρέτρια δέρνει με μανία τα νυκτερινά στρώματα, τα παιδιά των διαμερισμάτων ωρύονται με πληθωρική ζωτικότητα, [...]
Κάποιος μαντράχαλος με φωνή μαγιάτικη τραγουδάει φάλτσα τους πρωινούς του ενθουσιασμούς, απ' όλα τα γειτονικά σπίτια, χτισμένα σε στυλ Βαβυλωνιακής Πυραμίδας, καταφθάνουν κατεπειγόντως όλων των ειδών οι θόρυβοι, εριστικοί θόρυβοι ανδρογύνων, θριαμβικοί θόρυβοι νεότητος, κυμβαλικοί θόρυβοι κουζινικών σκευών.
[...] όλα είναι ωραία, η αυγή ένα ποίημα και το κορμί μου μηρμυκιασμένο από νεύρα και άτονο από κούραση.
Αυτή τη στιγμή, πολύ θα ήθελα να μαλώσω με εκείνον που ισχυρίζεται ότι το πρωινό ξύπνημα είναι υγεία. Όλα τα ζώα ξυπνούν το πρωί κι εγώ δεν έχω καμιά διάθεση να εξομοιώνω τον εαυτό μου με δαύτα. Εγώ καθαρίζω τις μασέλες μου με οδοντόπαστα, ξυρίζομαι με ξυραφάκια, παίρνω μισθό, φοράω πουκάμισα, δε βρίσκω για ποιο λόγο να ξυπνάω την ίδια ώρα με τ' άλογα και τις χήνες. Όμως στις οκτώ και μισή πρέπει να υπογράφω στο δελτίο παρουσίας, ο τμηματάρχης μου είναι [...]σχολαστικός σαν κανόνας συντακτικού, το πρωί δεν θα 'πρεπε να κυκλοφορούν οι τμηματάρχες, ένας τέτοιος νόμος θα ήτανε σωτήριος και φιλάνθρωπος».
ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΦΟΡΟΣ
[ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΠΡΙΝ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου