~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................................................................................Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Φωτό Μου

περί του ταχυδρομείου... ο Πάνος Αϊβαλής // Επικοινωνία στο email: kepeme@gmail.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το Θέμα της Ημέρας

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Η βιογραφία της αθηναϊκής συνοικίας του Αγίου Παύλου


KATHIMERINI.GR
Ο ιστοριοδίφης Κώστας Χρ. Χατζιώτης μας δίνει ένα λεπτομερές χρονικό της παλιάς συνοικίας πλησίον του σταθμού Λαρίσης.


ΚΩΣΤΑΣ ΧΡ. ΧΑΤΖΙΩΤΗΣ
Η παλιά γειτονιά
Πλατεία Βάθης - Αγιος Παύλος - Σιδηροδρομικοί σταθμοί
εκδ. Παρισιάνου, σελ. 234
Βίκτωρος Ουγκώ και Ακομινάτου βρισκόταν ώς τις αρχές της δεκαετίας του 1960 το πατρογονικό σπίτι του Κώστα Χρ. Χατζιώτη, του μοναδικού σε αφηγηματική δεινότητα εργάτη της αθηναϊκής ιστορίας και μικροϊστορίας. Από εκείνο το «παρατηρητήριο» ο μικρός Κώστας Χατζιώτης έζησε την καθημερινότητα της παλιάς συνοικίας του Αγίου Παύλου, κοντά στον σταθμό Λαρίσης, στη δεκαετία του ’30, στην Κατοχή και στον Εμφύλιο. Αργότερα, ως νέος, είδε τη δραματική αλλαγή της γειτονιάς με τις κατεδαφίσεις των παλιών σπιτιών και την καταστροφή της μικρής κλίμακας, και τώρα, σε ώριμη ηλικία, μας δίνει ένα μεγάλο δώρο. Τη βιογραφία της γειτονιάς του. Ο Κώστας Χρ. Χατζιώτης ανήκει σε εκείνους τους παλιούς Αθηναίους που από πολύ μικρή ηλικία είχαν το χάρισμα της φυσικής περιέργειας και παρατηρητικότητας. Αυτό το προσόν, σε συνδυασμό με το ταλέντο για έρευνα και συσχετισμό του υλικού, έχει αναδείξει τα βιβλία του Κώστα Χατζιώτη σε βασικό ανάγνωσμα για όποιον ενδιαφέρεται για την Αθήνα του 19ου και του 20ού αιώνα. Αλλά στο πρόσφατο βιβλίο για τον Αγιο Παύλο, ο Κώστας Χατζιώτης μας δίνει το πιο προσωπικό του βιβλίο, γραμμένο με ένα κράμα στοχασμού και πικρίας, καθώς η γειτονιά είναι εδώ και πολλά χρόνια αγνώριστη και ο ίδιος ένας «ξένος». Ωστόσο οι αναμνήσεις του αναβλύζουν και τα στοιχεία που συγκέντρωσε γι’ αυτήν την τόσο όμορφη συνοικία της Αθήνας μάς οδηγούν σε μια μοναδική αποθησαύριση τεκμηρίων. Μαζί με τον Αγιο Παύλο, ανασταίνονται συνειρμικά και άλλες συνοικίες της Αθήνας.

Ο επίλογος των Δεκεμβριανών. Μάρνη και 3ης Σεπτεμβρίου.
Η συνοικία του Αγίου Παύλου είχε όριο την οδό Μάρνη (πρώην Κυκλοβόρου) προς τους σταθμούς Πελοποννήσου και Λαρίσης. Συνόρευε με την πλατεία Καραϊσκάκη και είχε όλα τα γνωστά και οικεία μιας συνοικίας. Μια εκκλησία (ο Αγιος Παύλος ανεγέρθηκε το 1905-07), πολλές κατοικίες, διερχόμενους πραματευτάδες, δρόμους με λακκούβες και πολλούς αστούς. Το 1935 κατοικούσαν στη συνοικία 62 δικηγόροι και 75 ιατροί.
Αντλώντας στοιχεία και από τους οδηγούς Ιγγλέση (1910-1940), σε συνδυασμό με τα δικά του βιώματα, ο Κώστας Χατζιώτης εξυφαίνει το χρονικό της συνοικίας σαν βιογράφηση προσώπου. Από τα πρώτα χρόνια του Μιχαήλ Βόδα και του πρώτου οικιστή της Βάθειας, Νικόλαου Γεωργακόπουλου, η ιστόρηση φθάνει στα μεταπολεμικά χρόνια αλλά κορυφώνεται στην περίοδο 1935-1950, κατά τη διάρκεια των οποίων ο Κώστας Χατζιώτης ζούσε τον καθημερινό παλμό του Αγίου Παύλου.

Τέρμα Αγίου Κωνσταντίνου στην υπό διαμόρφωση πλατεία Καραϊσκάκη. Στο εικονιζόμενο κτίριο στεγαζόταν το τυπογραφείο Κωβαίου.
Μοναδικές οι περιγραφές... Οι αναμνήσεις από τη Σχολή Σαλβάνου, οι αναφορές στα θέατρα και στους κινηματογράφους, στα τυπογραφεία και τα φαρμακεία, οι πικρές ιστορίες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο, ο στοχασμός πάνω στα όμορφα σπίτια και στο δέσιμο των γειτόνων. Το βιβλίο του Κώστα Χρ. Χατζιώτη είναι πολύτιμο, κυρίως χάρη στη μοναδικότητα του βιώματος μέσα από το οποίο μας προσφέρεται.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ (1852-1919),: ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Dionisis Vitsos
ΖΑΚΥΝΘΟΣ



ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ: ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Ελύσσαξαν στ' αλήθεια οι δημοσιογράφοι,
Την πένα τους βουτούνε σε ξύδι και χολή,
Κτυπά ο ένας άλλον με δίκοπο ξουράφι,
Και βρίζονται με τρόπο κι ευγένεια πολλή.
Πω! πω! τι νταβατούρι, αντάρα και κακό!
Ακόμ' απ' τον Τρικούπη δεν πήραν μερδικό.
Ένας τον άλλον λέγει τρελό, ξετσιπωμένο,
μπερμπάντη, βαγαπόντη, και πρώτο μασκαρά,
Κι ο άλλος κακοήθη, κονδύλι πουλημένο,
Σαποκοιλιά, τραμπούκο και δούλο του παρά.
Πω! πω! τι νταβατούρι, αντάρα και κακό!
Ακόμ' απ' τον Τρικούπη δεν πήραν μερδικό.
Απ' το ταμείο έξω στρωμένοι στη λιακάδα
Φωνάζουνε και ήχος ακούεται βαρύς,
Και μες σ' αυτή τη νέα μελωδική καντάδα
Βογκά η μια κι η άλλη φτωχή εφημερίς.
Πω! πω! τι νταβατούρι, αντάρα και κακό!
Ακόμ' απ' τον Τρικούπη δεν πήραν μερδικό.
Εχάλασε ο κόσμος, το έθνος μας ετάφη,
Γυρίζει και κοιτάζει παντού καταστροφές,
Απηλπισμένοι σκούζουν οι δημοσιογράφοι,
Αφού γι' αυτούς θα λείψει ο τακτικός λουφές.
Πω! πω! τι νταβατούρι, αντάρα και κακό!
Ακόμ' απ' τον Τρικούπη δεν πήραν μερδικό.
Θε να χαθούν για πάντα τόσες κρυφές ελπίδες,
Πολλή οικονομία το έθνος δεν βαστά...
Δώστε παρά καμπόσο και στις εφημερίδες,
Και θα ιδείτε τότε πώς τρέχουμε μπροστά.
Πω! πω! τι νταβατούρι, αντάρα και κακό!
Ακόμ' απ' τον Τρικούπη δεν πήραν μερδικό.
Αμμ' τι; χωρίς παράδες πράμα ποτέ κανένα
Μπορεί να προχωρήσει μια πιθαμή μπροστά;
Μα την Αγία Λαύρα και το εικοσιένα
Εμείς σας λέμε λόγια Ρωμαίικα, σωστά.
Πω! πω! τι νταβατούρι, αντάρα και κακό!
Ακόμ' απ' τον Τρικούπη δεν πήραν μερδικό.
Αν θες και συ, Τρικούπη, να έβγεις τώρα πέρα,
Φασκέλωσε κι εκείνα, φασκέλωσε κι αυτά,
Και χάραξε απάνω στη νέα σου παντιέρα
Με γράμματα μεγάλα "λεφτά, λεφτά, λεφτά".
Τότε θα πάψει τόση αντάρα και κακό,
Αφού σ' εμάς, Τρικούπη, θα δώσεις μερδικό.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ (1852-1919),
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ  "ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ", 1880

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Υπάρχει πολιτική ευθύνη για τα τηλεοπτικά λύματα;

   ΚΟΙΝΩΝΙΑ    


γράφει ο Στέλιος Ελληνιάδης *

Ο ΣΥΡΙΖΑ κόντεψε να γίνει ο φορέας μιας σημαντικής, ορατής και χειροπιαστής αλλαγής. Μπορεί οι πολίτες να μην έπαιρναν της μετρητοίς ότι θα έσχιζε τα μνημόνια και θα τα καταργούσε με ένα άρθρο, αναγνωρίζοντας σ’ αυτές τις μεγαλοστομίες την καθιερωμένη δόση προεκλογικής (αν και ανεπίτρεπτης για την Αριστερά) υπερβολής, αλλά πολλοί περίμεναν, και με μεγαλύτερη αγωνία και προσδοκία οι αριστεροί, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αξιοποιούσε το άριστο δυναμικό της κοινωνίας και την ιδιαίτερη επιρροή του σε ορισμένους σημαντικούς τομείς, όπως είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα οποία επικρατούσε τερατώδης ασυδοσία, οικονομική, πολιτική, κοινωνική και πολιτισμική.

Αν σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας τα ΜΜΕ ασκούν ισχυρότερη επιρροή από την οικογένεια, το σχολείο, το βιβλίο, τη δικαιοσύνη και την εκκλησία, πώς παραχωρείται αυτό το πολύτιμο δικαίωμα σε επιχειρηματίες αμφίβολης πρόθεσης και κουλτούρας; Με δεδομένο ότι δεν αξιολογήθηκαν για την κοινωνική, πολιτισμική και ηθική τους επάρκεια. Αντιθέτως υπάρχουν εμπλοκές σε υποθέσεις λαθρεμπορίου, ξεπλύματος, τζόγου, βίας, ακόμα και ναρκωτικών. Είναι επιτρεπτό, λοιπόν, για μια προοδευτική κυβέρνηση να εκχωρεί αυτό το πανίσχυρο όπλο μαζικής επιρροής σε οργανωμένα συμφέροντα με εξαιρετικά χαμηλό συντελεστή ποιότητας;
Πώς αποκτά ένας επιχειρηματίας το δικαίωμα να ορίζει αυθαίρετα ποια είδηση και με ποιο τρόπο και περιεχόμενο θα μεταδοθεί και ποια θα αποκλειστεί; Να επιλέγει ποιον πολιτικό θα προβάλλει ως υποψήφιο βουλευτή στις εκλογές και ποιον θα βλάψει αποκλείοντας ή θάβοντας τον προκειμένου να έχει εξαρτώμενους αξιωματούχους και να επηρεάζει τη σύνθεση του Κοινοβουλίου έως και τον διορισμό κάποιων σε υπουργικούς θώκους; Αυτά δεν αποτελούν υποθέσεις εργασίας. Όλοι ξέρουν ότι συμβαίνουν. Είναι, όμως, συμβατά με τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος; Και μπορεί κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες να υπάρξει δημοκρατική αγωγή του πολίτη;

Ασυδοσία




Ο Σεφερλής και οι συμπαίκτες του τραγουδούν με άλλα λόγια –τάχα μου σατιρικά- 
το τραγούδι «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις…» του Μίκη Θεοδωράκη! Έχει αυτός ο τόπος καμιά ελπίδα; (φωτό από τον Αντένα)
Αλλά και πέρα από την πολιτική χειραγώγηση. Με ποια κριτήρια αποκτάει ένας ιδιώτης ή ένα τραστ την εξουσία να καθορίζει αυθαίρετα το είδος ψυχαγωγίας και διασκέδασης που προσφέρεται στην κοινωνία; Να καθορίζει τι είναι ωραίο και τι είναι άσχημο, τι είναι καλό και τι είναι κακό, τι είναι ηθικό και τι ανήθικο, τι είναι πολιτισμικά επιθυμητό και τι όχι; Τι είναι καλό για να δουν τα παιδιά και τι είναι κακό για τη διαπαιδαγώγηση και την ψυχική τους υγεία; Μπορεί έτσι να προαχθεί ο πολιτισμός σε μεγάλη κλίμακα και να ανέβει το επίπεδο της κοινωνίας συνολικά; Είναι γνωστές οι καταστροφικές επιπτώσεις αυτού του μοντέλου σε πολλές χώρες και πολιτισμούς.
Δεν θα έπρεπε κάθε μέσο, κάθε εργαλείο, κάθε φορέας, κάθε πολιτική και κοινωνική συνιστώσα, από το νηπιαγωγείο μέχρι τα ΚΑΠΗ και από τις ποδοσφαιρικές ομάδες μέχρι τα κόμματα, να καλλιεργεί, να ενισχύει, να αναπτύσσει και να διαδίδει ό,τι καλύτερο διαθέτει ο τοπικός και παγκόσμιος πολιτισμός; Να προάγει τις κοινά αποδεκτές αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ειρήνης, της ισότητας, των δικαιωμάτων, της δικαιοσύνης, της γνώσης, της αλληλεγγύης, της άμιλλας, του διεθνισμού και του πατριωτισμού; Να υποστηρίζει, να αναδεικνύει και να προβάλλει ό,τι καλύτερο υπάρχει κι ό,τι καλύτερο δημιουργείται στις τέχνες και τα γράμματα; Να δίνει λόγο στους καλύτερους και με ήθος δημοσιογράφους, συγγραφείς, επιστήμονες, διανοητές, καλλιτέχνες, αθλητές, εργαζόμενους και άλλους δημιουργικούς πολίτες και όχι στους χειρότερους, στους πιο αμόρφωτους και πιο κατάπτυστους; Αυτά δεν πρέπει να είναι τα βασικά κριτήρια για τις τηλεοπτικές άδειες σε κάθε υγιή κοινωνία;
Δεν θα έπρεπε κάθε μέσο να είναι συντονισμένο μέσα από μια ποικιλία ρόλων και απόψεων στον κοινό στόχο για τη δημιουργία μιας συνεχώς βελτιούμενης «πολιτείας» που θα έχει όλα τα προσόντα για να σταθεί όρθια με αξιοπρέπεια, σθένος και προοπτική μέσα σε ένα κόσμο ανταγωνιστικό και επιθετικό;
Και ποιος μπορεί να είναι αυτός ο στόχος; Όχι, βέβαια, αισχρά τηλεοπτικά προγράμματα, βαλτώδεις εφημερίδες, αξιοθρήνητα κοινωνικά πρότυπα, διεφθαρμένοι και κατώτερης ποιότητας πολιτικοί, γραφιάδες και εκφωνητές-βαποράκια των ιδιοκτητών των ΜΜΕ και των πολιτικών γραφείων.

Κατώτερη των περιστάσεων




Μ’ αυτή την «πραγματική πραγματικότητα», μπορεί ο τόπος, οποιοσδήποτε τόπος, οποιαδήποτε κοινωνία, οποιοδήποτε κράτος, να ξεφύγει από το τέλμα, από τον πάτο, από το βούρκο, να ορθοποδήσει, να εξυγιανθεί και να δημιουργήσει; Ούτε σε μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας.
Η Ελλάδα δεν είναι μητρόπολη ούτε διαθέτει την ισχύ των μητροπόλεων. Αντιθέτως είναι κάτω από την κηδεμονία τους, εξ ου και τα μνημόνια. Η Ελλάδα δεν ανήκει στον πυρήνα της εξουσίας διεθνώς. Είναι χώρα περιφερειακή, όπως η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Ρουμανία, οι βαλτικές κ.ά.
Η κυβέρνηση έχει ήδη εκχωρήσει και επισπεύδει την εκχώρηση των υπόλοιπων νευραλγικών περιουσιακών και αναπτυξιακών στοιχείων της χώρας σε ξένους: επικοινωνίες, ενέργεια, μεταφορές (αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα και αυτοκινητόδρομους). Επίσης, εξαρτά την άμυνα αποκλειστικά από τα όπλα που αγοράζει πολύ ακριβά και από την τρύπια ομπρέλα που της προσφέρει το ΝΑΤΟ σε ένα περιβάλλον με ισχυρότερους και πολυτιμότερους για τη συμμαχία εταίρους, όπως η Τουρκία.
Τι μας απομένει, λοιπόν; Αφού ούτε την εξάρτηση μπορούμε να αποτινάξουμε χωρίς μακροχρόνιους αγώνες, ούτε να πραγματοποιήσουμε με καθυστέρηση διακοσίων ετών τη βιομηχανική επανάσταση, ούτε να αποκτήσουμε αποικίες τις οποίες θα εκμεταλλευόμαστε, παίρνοντας τζάμπα πετρέλαιο από τη Λιβύη, διαμάντια από το Κονγκό, ουράνιο από τον Νίγηρα και τα καλύτερα μυαλά απ’ όλο τον κόσμο. Η Ελλάδα είναι έξω απ’ αυτό το προνομιακό στάτους. Από ιστορική, πολιτική, κοινωνική και πολιτισμική πλευρά, θα έλεγα ευτυχώς, γιατί το μοντέλο αυτό είναι αναπόσπαστα δεμένο με πολέμους, γενοκτονίες, δουλεία, ισοπέδωση πολιτισμών και εκμετάλλευση μέχρι αφανισμού της φύσης. Αλλά ακριβώς γι’ αυτούς λόγους, χρειαζόμαστε εναλλακτικές πολιτικές άμυνας και ανάπτυξης. Αυτό που ανέκαθεν αντιλαμβανόμασταν ως εναλλακτικό και προοδευτικό πολύ πριν φτάσει η Αριστερά κοντά στο απλησίαστο όνειρο να αποκτήσει τη δυνατότητα να ξεκινήσει την υλοποίηση των ιδεών της. Κι απ’ αυτό το σημείο ζούμε τη νέα μεγάλη τραγωδία, μιας Αριστεράς που αποδεικνύεται πολύ κατώτερη των περιστάσεων για να αξιοποιήσει αυτή την εκπληκτική ευκαιρία με τρόπο αντάξιο των οραμάτων και των θυσιών του λαού.


Κλώνοι


Τι έπρεπε να κάνουμε με την τηλεόραση που την έφτιαξε όπως την έφτιαξε το διεφθαρμένο σύστημα της Δεξιάς; Να εξακολουθήσουμε να επιτρέπουμε στα άγρια να διαπαιδαγωγούν τα ήμερα; Οι αμόρφωτοι να προσποιούνται τους επιμορφωτές; Οι κακόγουστοι να ανεβάζουν τάχα μου την αισθητική της κοινωνίας;
Η τηλεόραση, όπως είναι δομημένη, προκαλεί ανήκεστο βλάβη στην κοινωνία. Την εμποδίζει να περάσει σε υψηλότερο επίπεδο, την ναρκώνει, την τραβάει προς τα κάτω και την εγκλωβίζει σε μια φαύλη κατάσταση. Μπορεί μια κοινωνία με τέτοια τηλεόραση, τέτοια πρότυπα, τέτοιες αξίες, τέτοια ποιότητα γλώσσας, τέτοια χαμηλή αισθητική, να προκόψει; Μόνο από θαύμα ή αν μπορεί να αναπτύξει ισοδύναμα αντίδοτα. Αλλά ακόμα κι αν αυτό ήταν εφικτό, η ζημιά που γίνεται σε μαζική κλίμακα είναι δυσβάστακτη. Απαιτεί πολύ εντονότερη προσπάθεια και προκαλεί μεγάλες καθυστερήσεις για την όποια πρόοδο. Το υλικό με το οποίο εμποτίζει η τηλεόραση την κοινωνία έχει αρνητικές επιπτώσεις για τη δημοκρατία, τον πολιτισμό και την ευημερία. Δεν βγάζει πολίτες σωστά εφοδιασμένους για να πετάξουν με τα φτερά διάπλατα ανοιχτά. Προσπαθεί να βγάζει ομοιόμορφους κλώνους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να κάνει ριζικές αλλαγές και τομές στο τηλεοπτικό πεδίο, εντάχθηκε στην ισχύουσα «λογική», συμμάχησε με την παραπληροφόρηση και την κακογουστιά και τα νομιμοποίησε, έναντι ευτελούς οικονομικού τιμήματος λες και αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα με την τηλεόραση. Προβλήθηκε παραπλανητικά το θέμα του «ενοικίου» για τη χρήση των συχνοτήτων προκειμένου να αποσιωπηθεί η έλλειψη οποιουδήποτε κοινωνικού-πολιτισμικού ποιοτικού κριτηρίου. Είστε νόμιμοι να χρησιμοποιείτε τις συχνότητες για να αβαντάρετε τα πολιτικά κόμματα της αρεσκείας σας, το πολιτικό προσωπικό και τις πολιτικές που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της τάξης σας. Είστε νόμιμοι να υποβαθμίζετε την παιδεία, την παράδοση, τον πολιτισμό. Είστε νόμιμοι να εκβάλλετε μέσα στα σπίτια, τα σαλόνια, τις κρεβατοκάμαρες και τα παιδικά δωμάτια τη χυδαιότητα, την κακογουστιά, την ανηθικότητα, την κακοποιημένη γλώσσα, τη χείριστη μουσική, το πορνό και τον ευτελισμό της γυναίκας, το κουτσομπολιό και το ξεκατίνιασμα, τα παιχνίδια για πνευματικά καθυστερημένους, τα θεατρικά εκτρώματα, τα εγκλήματα και τα σκανδαλοθηρικά ρεπορτάζ, ακόμα και τα ακροδεξιά τέρατα, δηλαδή ό,τι διαμορφώνει πολίτες βήτα και γάμα διαλογής. Φοβισμένους και αποξενωμένους, ευάλωτους στην πολιτική χειραγώγηση, καταναλωτές σκουπιδιών.
Τα κρατικά κανάλια διαφέρουν, αλλά έχουν άλλες αδυναμίες που τα εμποδίζουν να έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Τα κανάλια των ιδιωτών προσελκύουν τους πιο στερημένους μορφωτικά και αισθητικά θεατές και ρίχνουν το επίπεδο όλων των υπολοίπων που παγιδεύονται από το μέσο, από οποιαδήποτε αιτία (απογοήτευση, ευκολία, παραίτηση, μοναξιά, οικονομική στενότητα κ.λπ.) όπως άλλοι παγιδεύονται και εξουδετερώνονται από το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά.
Κι αυτό το μέσο, ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να παρέμβει αποφασιστικά και τολμηρά, για να το αλλάξει εκ βάθρων, να ορίσει πλαίσιο ποιότητας και να το θέσει στην υπηρεσία της κοινωνίας, για το καλό του τόπου, για την πρόοδο με υψηλούς στόχους, το νομιμοποίησε στην παρούσα μορφή του.
Διαπλοκή


Ένας πολίτης μορφωμένος και ενημερωμένος, χωρίς παρωπίδες, ξέρει ότι η εποχή μας διαφέρει από προηγούμενες. Οι λύσεις που προσφέρονται είναι πολλές και εφαρμόζονται ήδη σε άλλες χώρες. Δεν χρειάζεται να τις εφεύρεις. Μπορείς να τις προσαρμόσεις στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες σου. Χρειάζεται, λοιπόν, πρώτα και πάνω απ’ όλα, γνώση και βούληση για αλλαγές. Στην ελληνική πολιτική ιεραρχία δεν υπάρχει, με την ουσιαστική τους έννοια, ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο.
Το κλείσιμο του Mega απέδειξε ότι όλα είναι δυνατά, αρκεί να υπάρχει η βούληση. Αλλά αυτή η απόφαση δεν είχε σκοπό την αναμόρφωση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, αλλά την αναδιανομή της «πίτας» μεταξύ των «τζακιών». Η δικαιοδοσία του κράτους εφαρμόστηκε επιλεκτικά. Έτσι, οι συχνότητες πανελλαδικής εμβέλειας εκχωρήθηκαν πάλι στους ολιγάρχες και, μάλιστα, σ’ αυτούς που ελέγχουν και εφημερίδες και ποδοσφαιρικές ομάδες και κάνουν μπίζνες με το κράτος. Φουλ διαπλοκή με σφραγίδα νομιμότητας. Το αποτέλεσμα είναι πασιφανές. Χειρότερο δεν θα μπορούσε να είναι ούτε για τον πολιτισμό μας, ούτε για την αισθητική , ούτε για τα ήθη, ούτε για το χαρακτήρα των πολιτών, ούτε για τη δημοκρατία, ούτε για το μέλλον της Ελλάδας.

Κανιβαλισμός


Μας λένε ότι η κοινωνία θέλει τα σκουπίδια. Μοιάζει αληθινό αυτό, αλλά γιατί; Η μεγάλη απογοήτευση έπληξε απότομα και αναπάντεχα την κοινωνία από τη ματαίωση κάθε ελπίδας για έναν άλλο δρόμο. Πάνω που ανέβαινε ψυχολογικά, αποκτούσε αυτοπεποίθηση, αύξανε τη συμμετοχή της και έδειχνε αποφασισμένη να υποστηρίξει μια σοβαρή αλλαγή, η διάψευση των προσδοκιών διέλυσε όλες τις αμυντικές της γραμμές και την έριξε πολύ χαμηλά. Οι επιτήδειοι των καναλιών έπεσαν πάνω στο συγχυσμένο και ανυπεράσπιστο κοινωνικό σώμα και το κατασπάραξαν. Στόχευσαν με τις διεθνώς δοκιμασμένες τεχνικές τα πιο αδύνατα σημεία της κοινωνίας και επένδυσαν σ’ αυτά προσφέροντας δωρεάν ένα πρόγραμμα που παρασύρει τον θεατή σε ένα πνευματικό κατήφορο και ένα συναισθηματικό βάλτο. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρόγραμμα των καναλιών έφτασε σε απροσμέτρητα βάθη χυδαιότητας και ευτέλειας. Κι αν δεν φταίει για το παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ, φταίει που αποδέχτηκε και νομιμοποίησε αυτή την επικίνδυνη -για την ψυχική υγεία, για το πολιτισμικό επίπεδο και για τη δημοκρατία- πλύση εγκεφάλου και αθέτησε την υποχρέωση του να τροφοδοτεί και να θωρακίζει την κοινωνία με ποιοτικές υπηρεσίες και προϊόντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό,τι έκαναν οι προηγούμενοι. Άφησε τους πολίτες εκτεθειμένους στην ανθρωποφαγία παραδίδοντας την επικοινωνία, ενημέρωση και ψυχαγωγία, σε μερικούς ακατάλληλους διαχειριστές που έχουν αποδείξει ότι επιλέγουν, παράγουν και προσφέρουν σαβούρα στην κοινωνία.

Laissez-passer
Ανεκδιήγητοι τύποι αλωνίζουν κάθε μέρα μέσα στα σπίτια! Με φτωχό λεξιλόγιο, εκφράσεις κλισέ, γκριμάτσες κλισέ, αστεία και χαμόγελα κλισέ, φέρονται στους «παίκτες» σαν να είναι ηλίθιοι που θα αποδείξουν ότι έχουν αξία κάνοντας ό,τι πιο βλακώδες ή προσβλητικό για τους ίδιους. Νεαρά ζευγάρια που πετούν μπαλάκια για να σπάσουν ποτήρια και κοπέλες που εμφανίζονται γδυμένες για να κριθούν από μια επιτροπή «ειδικών» ή ντυμένες σαν κλόουν για να αποσπάσουν την προσοχή, είναι–με παραλλαγές- το προσφερόμενο θέαμα, επί πολλές ώρες ημερησίως. Ο δείκτης νοημοσύνης στα Τάρταρα. O Sky, που οι υπεύθυνοι της πολιτικής του προπαγάνδας στηλιτεύουν την αριστερή κουλτούρα, πρωτοστατεί στην προσφορά τηλεοπτικών λυμάτων όχι μόνο με το ανούσιο Survivor που μοιάζει ποιοτικό μπροστά στο επίσης δικής του παραγωγής My style rocks. Αντίστοιχα απόβλητα έχουν κατακλύσει τα ομοιόμορφα αλλά ανταγωνιστικά κανάλια. Ολημερίς, η τηλεόραση εκπορνεύει αγόρια και κορίτσια, εκπορνεύει κι όλο το σώμα των τηλεθεατών.
Κι από κοντά, η χωματερή των μικρών καναλιών με σχολιαστές καφενείου και τηλεμάρκετινγκ των πιο απίθανων προϊόντων, από βιβλία για τον αντρισμό στην αρχαία Ελλάδα μέχρι αλοιφές από υγρά σαλιγκαριών για αιμορροΐδες και από φυλαχτά με νύχια αγίων μέχρι δαχτυλίδια από τον τάφο του Τουταγχαμών! Οι δε παρουσιαστές-πωλητές είναι σίγουρα εξωγήινοι! Ενδυματολογικά δε ασυναγώνιστοι. Δεν τους έχουν πάρει ακόμα στο τσίρκο, γιατί αρκετοί σκοπεύουν να πολιτευτούν!
Αυτοί, οι «σταρ», είναι οι «πετυχημένοι», οι «ήρωες», τα «πρότυπα» που κατασκευάζει μέσα από τα ΜΜΕ το μπλοκ εξουσίας που ελέγχει άμεσα ή έμμεσα το πολιτικό προσωπικό. Για τη διαμόρφωση και διατήρηση ενός τύπου πολίτη αποβλακωμένου, ελαχίστων απαιτήσεων, καταναλωτή των προϊόντων που διαφημίζονται και της πολιτικής προπαγάνδας που γίνεται μέσα από τα ΜΜΕ. Κι αυτό αφορά όλους τους πολίτες. Παραμορφώνει τους ανθρώπους από την παιδική τους ηλικία ώστε αυτή η επίδραση να ακολουθεί τον παραλήπτη σε όλη του τη ζωή. Ούτε οι πολίτες με υψηλότερο επίπεδο μένουν ανεπηρέαστοι, γιατί σταδιακά αμβλύνονται τα κριτήρια τους, κάμπτονται οι αντιστάσεις και διαβρώνονται οι συνειδήσεις τους με πολλούς επεξεργασμένους τρόπους. Και μόνο ζάπινγκ να κάνει κανείς, ή να θέλει να διασώσει τα παιδιά του, άθελα του εισχωρεί στη ζώνη όπου κυριαρχεί η παραπληροφόρηση, η κακογουστιά και η ευτέλεια. Ακόμα και μια καλή ταινία για να δει κανείς, θα βομβαρδιστεί μέχρι υποταγής από τις διαφημίσεις, δηλαδή από σκουπίδια κατασκευασμένα με την πιο σύγχρονη τεχνολογία για τη διάτρηση της νόησης. Μπορεί ο ευαισθητοποιημένος θεατής να νομίζει ότι είναι άτρωτος, αλλά δεν είναι. Κάτι του μένει, κάτι κολλάει στο νου του που τον αλλοιώνει ακόμα κι όταν νομίζει ότι η αμυντική του γραμμή είναι αδιαπέραστη.

Ανθυποκουλτούρα
Αυτά όλα τα γνωρίζουν πολύ καλά όσοι έχουν περάσει από την Αριστερά. Και τα έχουν καταγγείλει τεκμηριωμένα, έντονα και κατηγορηματικά. Γι’ αυτό όποιος ισχυρίζεται ότι είναι αριστερός θα κριθεί από τη στάση και τις επιλογές του απέναντι σ’ αυτό το καίριο πρόβλημα στη διαδικασία αλλαγής, επιμόρφωσης και εκδημοκρατισμού της κοινωνίας.
Ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ δεν απέτυχε στην προσπάθεια του να εξυγιάνει αυτόν τον πάρα πολύ σημαντικό τομέα. Γιατί δεν προσπάθησε καν. Αντιθέτως, ευθυγραμμίστηκε πλήρως με το σάπιο καθεστώς και το νομιμοποίησε. Εξοβέλισε τον αποδυναμωμένο μετά το θάνατο του Λαμπράκη Ψυχάρη, αλλά έδωσε τα πάντα στους ολιγάρχες που ελέγχουν τη μεγαλύτερη μερίδα του Τύπου, τον τζόγο και τις μεγάλες ποδοσφαιρικές ομάδες.
Γιατί το τηλεοπτικό πρόγραμμα στην ελληνική τηλεόραση να εξομοιώνεται με τα χειρότερα βαλκανικά; Γιατί όχι με τα καλύτερα ευρωπαϊκά;
Ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε ξανά την ΕΡΤ, αλλά δεν άλλαξε τίποτα στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, πέρα από το ενοίκιο. Δεν συγκρούστηκε με την τηλεοπτική παραεξουσία και δικαίωσε την παραγόμενη ανθυποκουλτούρα. Το αποτέλεσμα δεν χρειάζεται να είσαι ο Μάρσαλ Μακ Λούαν ή ο Γκυ Ντεμπόρ για να το καταλάβεις. Βγάζει μάτι. Η «εικόνα» της τηλεόρασης δείχνει το επίπεδο της διακυβέρνησης, αλλά και το πού θέλουν να κατευθύνουν την κοινωνία. Καταστρέφουν τον πολιτισμό μας, κατεδαφίζουν τα υποστυλώματα της Ελλάδας, κλείνουν τους εναλλακτικούς δρόμους και εξοστρακίζουν την ελπίδα για ένα φωτεινότερο μέλλον. Όποιος ανέχεται ή δικαιολογεί αυτή την άθλια κατάσταση, ας μην έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι αριστερός.


Πηγή: e-dromos.gr


Στέλιος Ελληνιάδης

____________

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018

Ο φίλος μου Αντώνης Σουρουνης

Μνήμη 57η
Ο φίλος μου Αντώνης Σουρουνης

Ηταν ψηλός,πότης, γυναικάς κι εξπέρ στην ρουλέτα όπως ο ήρωας του στον "χορό των Ρόδων". Πλανητας,έμενε οπου ευρίσκε μέρος που τον συγκινούσε. Εμεινε ας πουμε σ ενα σπιτικό στην Παληα Επιδαυρο δίπλα στη θάλασσα πέντε χρονια κοντα Οσο κράτησε κι η σχεση του με μια γυναικα. Το ίδιο και στην Ικαρία.Μια φορα μου τηλεφώνησε βάζοντας τ ακουστικό ν ακούσω το κελερισμα μιας πηγής στο Καιμσταλαν.
Ενα φεγγάρι έμπλεξε με μια κοινή μας φίλη ηθοποιό. Στις πρωτες μερες της γνωριμίας τους εκείνη γυρισε και τούπε "Αντωνη δεν είμαι ερωτευμένη μαζι σου. Δεν σ' ενοχλει; "Καθολου, την ...καθησύχασε, δεν πειράζει μπορούμε να συνεχίσουμε κι ας μην ειςαι ερωτευμένη" της ειπε.
 Προχωρησε ο δεσμός μεχρι που ύστερα απο καιρό εκείνη οργάνωσε πάρτυ γενεθλίων.Της άρεσε να τρώει πεπόνι με προσουτο. Ενω το πάρτυ εχει προχωρηςει χτυπά το κουδουνι κι εμφανίζεται ενας μπακαλόγατος μ ενα κιλό προσούτο παρμας..Λιγο αργότερα ξανά άλλος με πεπόνια.Μετα νέος με αλλο τοσο προσούτο.. Με λιγα λογια έπηξε ο τοπος στο..πεπόνι και στο προσούτο.Τοσο που οι παριστάμενοι,ες την μακάριζαν για τον μεγαλο ερωτα του Αντωνη προς εκείνη.Και κάποια στιγμη εμφανίστηκε ο Αντώνης.Η περι ης ο λογος έπλεε σε πελάγη ευτυχίας.Ο Αντώνης την σήκωσε να χορέψουν.Ηταν ενα ταγκό.Και στο φορτε του dance me to the end of love της ψυθίρισε."Αποψε τελειώσαμε αγάπη μου" κι έφυγε.Κι οπως μου εξομολογήθηκε η κοινή μας φίλη δεν κατάφερε για χρονια να ξεπεράσει τον Αντωνη.
Οταν έμενε στην Αθήνα κατηφόριζε κοντά στο μεσημέρι για το ουζερί της Μαρίτσας αφου πρώτα έπαιρνε μια "μυρουδηα"στο ορθαδιδικο της αγοράς.Υστερα περνουσε απο την Αμερινακικη Αγορά του φίλου του που του φύλαγε εξαιρετικά ρούχα απο δεύτερο χερι. Ειχε αδυναμία στις καμπαρτινες.
Το βραδυ περνουσε απο το low profile. Εκει τον περιμεναν γυναικες εστεμμένες την όμορφηα της ωριμότητας. Μαζι τους περνουσε τις ώρες και τις χόρευε τη μετα την αλλη.
Πέρασα κεινη τη νυχτα να τον πάρω να πάμε Επιδαυρο για την εκπομπη. Μπηκε στ' αμάξι με μια..πεντακοσαρα γεμάτη τσίπουρο. Μαλιστα έθεσε όρο "δεν θα οδηγήσεις με ενα χερι". Ωστοσο εκεινος ήπιε το τσίπουρο μεχρι να φτάσουμε στην Επιδαυρο.
Χαθήκαμε για λιγα χρονια. Συνταντηθηκαμε οταν μου τηλεφώνησε να μου ζητήσει να καμει χρήση μια σειρα που είχα γράψει στο ΕΘΝΟΣ για τα αδέρφια που πολέμησαν σ αντίπαλα στρατόπεδα στον Εμφύλιο. Βρεθηκαμε. Συζουσε με μια φοιτητριούλα σ' ενα διαμέρισμα στον Λυκαββητο. Εδειχνε ευτυχισμένος οπως κάθε φορα που γνώριζε μια όμορφη γυναικα.
Και κεινο το απόγιομα που μπήκα στο καφε του Γαβριηλίδη αντάμωσα την Δέσποινα Τομαζανη. Μου ειπε οτι ο Αντώνης ειχε πάθει εγκεφαλικό κι ηταν σε οικο ευγηρίας.Του τηλεφώνησε, λεει, κι εκεινος διατηρούσε εστω τραυλίζοντας,το χιούμορ του.Δεν ήθελε να τον επισκέπτονται.Δεν επεδίωξα να τον συναντήσω. Για μενα ο Αντώνης ταχε ξεκόψει με την ζωη. Την αποχαιρέτησε ενα χρόνο μετα.

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΕΤΑΣ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ

  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ  
η ζωή σήμερα, άλλοτε, αλλού και στο μέλλον

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ 



Δευτέρα 15 Οκτωβρίου, στις 19:00,
στο Ίδρυμα Ευγενίδου, Λ. Συγγρού 387


Μιλούν:
Έφη Κιτράκη, Καθηγήτρια Βιολογίας, Οδοντιατρική Σχολή Παν/μιο Αθηνών
Σπύρος Μανουσέλης, Βιολόγος, Δημοσιογράφος
στην Εφημερίδα των Συντακτών
Γιάννης Μανέτας, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Βιολογίας, Παν/μιο Πατρών 
Συντόνιζει ο:
Παναγιώτης Παφίλης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Βιολογίας,
Παν/μιο Πατρών & μέλος του Δ.Σ
της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων
 

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο, εδώ
Η είσοδος είναι ελεύθερη
Πληροφορίες στο τηλ: 210-3849020

ΣΣΣτο πλαίσιο του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (2016/679/ΕΕ), γνωστό ως GDPR, σάς ενημερώνουμε ότι η εκδήλωση «Βιβλιοπαρουσίαση: η ζωή, σήμερα, άλλοτε, αλλού και στο μέλλον» που θα πραγματοποιηθεί στις 15.10.2018 ,από 19:00 έως 21:00 πρόκειται να βιντεοσκοπηθεί ενώ, στο πλαίσιο της εκδήλωσης, θα ληφθούν και φωτογραφίες.
Με τη συμμετοχή σας δηλώνετε ότι γνωρίζετε τη συλλογή και χρήση των δεδομένων εικόνας/ ήχου και συναινείτε σε αυτή. 

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018

Στις Βρυξέλλες παραπέμπει το Βερολίνο για τις συντάξεις

  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ  


Άνγκελα Μέρκελ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ελλάδα, συντάξεις

merkel-juncker-sintaxeis.jpg

(AP Photo/Alessandra Tarantino)
Τα ευρωπαϊκά όργανα είναι αρμόδια για θέματα του ελληνικού προϋπολογισμού σημειώνει το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, σχολιάζοντας δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για θετικό νεύμα από το Βερολίνο στη μη περικοπή συντάξεων. Ουδέν σχόλιον από την καγκελαρία.
Σε γραπτή του απάντηση προς την Deutsche Welle ο εκπρόσωπος Τύπου της καγκελαρίας αρνείται να σχολιάσει ελληνικά δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι η Άνγκελα Μέρκελ εμφανίζεται θετική στο να μην περικοπούν περαιτέρω οι συντάξεις, με την προϋπόθεση ότι θα τηρηθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. «Επί της αρχής δεν σχολιάζουμε δημοσιεύματα για υποτιθέμενες δηλώσεις της καγκελαρίου» αναφέρεται στη γραπτή απάντηση προς το γερμανικό δίκτυο, ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου προσθέτει πως η Ελλάδα έχει δεσμευτεί για τη συνέχιση και εφαρμογή της μεταρρυθμιστικής πορείας. «Η εφαρμογή αυτής της δέσμευσης είναι αντικείμενο ιδίως της μεταμνημονιακής επιτήρησης από τους θεσμούς και την Ευρωζώνη» τονίζει χαρακτηριστικά. 
Παράλληλα, εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών χαρακτήρισε «εικασίες» τα ελληνικά δημοσιεύματα και επισήμανε ότι την απόφαση δεν θα την λάβει η γερμανική κυβέρνηση, αλλά οι θεσμοί και το Eurogroup.  Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών σημειώνει ακόμη ότι στις τελευταίες συνεδριάσεις δεν έχει συζητηθεί το ζήτημα, κάτι που αναμένεται να συμβεί στην επόμενη συνεδρίαση, ενώ η συζήτηση για τη μη περικοπή συντάξεων χαρακτηρίζεται αυτή τη στιγμή άστοχη, καθώς αναμένεται και ο έλεγχος του ελληνικού προϋπολογισμού από την Κομισιόν.  Όπως όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης η Ελλάδα θα πρέπει μέχρι τις 15 Οκτωβρίου να καταθέσει το σχέδιο προϋπολογισμού 2019. Και ως τα τέλη Νοεμβρίου θα πρέπει η Κομισιόν να αποφασίσει κατά πόσο το σχέδιο είναι συμβατό με τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης της ΕΕ. 
«Με αυτά τα δεδομένα δεν πρόκειται πριν το Δεκέμβριο να υπάρξουν οριστικές αποφάσεις για τον ελληνικό προϋπολογισμό και ως εκ τούτου για τις συντάξεις» σημειώνει η Deutsche Welle.
Υπενθυμίζεται ότι το θέμα ανέδειξε η «Καθημερινή» την Τετάρτη, επικαλούμενη πληροφορίες. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η Άνγκελα Μέρκελ είναι κοντά στο «ναι», αρκεί να πληρούνται δύο όροι: ο πρώτος να αποδειχθεί ότι παρά τη μη εφαρμογή του μέτρου επιτυγχάνεται πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2019 και ο δεύτερος ότι δεν θα αποτελέσει η συγκεκριμένη εξαίρεση «αφετηρία» για μη εφαρμογή και άλλων μεταρρυθμίσεων. 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018

Μια δεκαήμερη γιορτή τέχνης και πολιτισμού θα εξελίσσεται από την Πέμπτη 4 έως και τις 14 Οκτωβρίου στην Αθήνα.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Και ξαφνικά η Αθήνα μεταμορφώνεται σε Μικρό Παρίσι
 -Από την Ομόνοια ως το Μεταξουργείο



γράφει η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ*

Πρόκειται για τον επιτυχημένο θεσμό πλέον με τίτλο «Μικρό Παρίσι των Αθηνών 2018» και θέμα «Μάης του '68. Πενήντα χρόνια μετά...», στο πλαίσιο του οποίου το κέντρο της Αθήνας θα γεμίσει με μουσική, εικαστικές και φωτογραφικές εκθέσεις, street art, θέατρο και βαριετέ, δράσεις και παραστατικές τέχνες δρόμου, διαλέξεις, «tables rondes» και «rendez-vous sociaux», ξεναγήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και παιχνίδια.
Με τη συμμετοχή άνω των 500 καλλιτεχνών, δημιουργών και ανθρώπων του πνεύματος από την Ελλάδα και το εξωτερικό, το φεστιβάλ θα διεξαχθεί σε πολλά επιλεγμένα σημεία, από την πλατεία Ομονοίας μέχρι τους σταθμούς Λαρίσης και Πελοποννήσου, το Μεταξουργείο, τον Άγιο Παύλο και την πλατεία Βικτωρίας.

Θεσμός πλέον το Φεστιβάλ με τίτλο «Μικρό Παρίσι των Αθηνών 2018» 
και φετινό θέμα «Μάης του '68. Πενήντα χρόνια μετά...»

  Πρόγραμμα  Εορτασμού   

Hotel Whyndham Grand Athens
( έναντι Πλατείας Καραΐσκάκη, Μεταξουργείο )
18:00 Έκθεση Αρχειακής Αφίσας από το Μάη του 68 ( εντός του ξενοδοχείου Wyndham Grand Athens ).
19:00 Χορωδία του Δήμου Αθηναίων ( εντός του ξενοδοχείου )
το ιστορικό μουσικό σύνολο της Αθήνας, σε διεύθυνση του Σταύρου Μπερή.

Πλατεία Καραΐσκάκη

19:30 Theatro Theama
Ξυλοπόδαροι ακροβάτες της ομάδας του Νίκου Μάκκα σε διαδραστικές περφόρμανς.
20:00 Athens Big Band
Η κορυφαία jazz ορχήστρα στην Ελλάδα στις μεγάλες επιτυχίες της jazz που αγαπήθηκαν στις μουσικές σκηνές του Chatelet τη δεκαετία του '60 στο Παρίσι. Καλλιτεχνική επιμέλεια Σάμι Αμίρης.

Το φεστιβάλ περιλαμβάνει μουσική, εικαστικές και φωτογραφικές εκθέσεις, street art, θέατρο και βαριετέ, δράσεις και παραστατικές τέχνες δρόμου, διαλέξεις και εκπαιδευτικά προγράμματα

Την ίδια μέρα ξεκινούν οι μουσικές εκδηλώσεις:

22:00 Scarlet Nights
Ακροβάτης, Ψαρρών 26 & Μαιζώνος, Μεταξουργείο
Τηλ. 2105230750 / Είσοδος: 6 ευρώ

Το σχήμα δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2013, μετρώντας ήδη πολλές εμφανίσεις και συνεργασίες με αξιόλογους μουσικούς της εγχώριας jazz και όχι μόνο σκηνής. Μας ταξιδεύουν πίσω στην εποχή των Vocal Jazz, blues, swing, new orleans, σε ακουστική διάθεση με επιρροές από την Billie Holiday μέχρι τον Tom Waits και από τη Nina Simone και τον Nat King Cole μέχρι την Etta James, αλλά και με διασκευές σύγχρονων καλλιτεχνών του χώρου.


Δώρα Τσίγκα: φωνή, Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος: πιάνο, Σωτήρης Πέπελας: τρομπέτα

22:00 Manouchedrome Trio feat. Alina Sapranidou
BeeRaki, Ψηλορείτη 6, Σταθμός Λαρίσης
Τηλ. 2108822322 / Είσοδος: 3 ευρώ

Οι Μanouchedrome Trio παρουσιάζουν το νέο μουσικό project τους με στόχο την ανάδειξη του παριζιάνικου μουσικού ιδιώματος του γαλλικού musette. Ακολουθώντας την επιρροή του Django Reinhardt και της manouche μουσικής εμπλουτίζουν το ρεπερτόριο τους με την προσθήκη του ακορντεόν και διευρύνουν τη μουσική πορεία τους με τον ήχο των γαλλικών βαλς και bolero του '30.
Η συνεργασία με την Αλίνα Σαπρανίδου στο ακορντεόν δημιουργεί ένα πρωτότυπο μουσικό ταξίδι στη Γαλλία του Μεσοπολέμου και σας καλεί να το ανακαλύψετε.

Δημήτρης Ψαλλίδας: leader guitarist, συνθέτης, Έλενα Μαλάμου: rhythm guitarist, Δημήτρης Παρτσακλός: double bass με special guest την Αλίνα Σαπρανίδου: accordion.

Το «ΜΙκρό Παρίσι των Αθηνών» θα διεξαχθεί από την πλατεία Ομονοίας μέχρι τους σταθμούς Λαρίσης και Πελοποννήσου, το Μεταξουργείο, τον Άγιο Παύλο και την πλατεία Βικτωρίας

Δείτε ολόκληρο το πρόγραμμα του Φεστιβάλ ΕΔΩ.

Γιορτή θεσμός για την Αθήνα

Το φεστιβάλ συνδιοργανώνεται από το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο, τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων και την Περιφέρεια Αττικής. Τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, ενώ έχει την υποστήριξη της γαλλικής πρεσβείας και του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Ελλάδα.

φωτογραφίες: facebook.com/pg/Petit-Paris-d-Athènes-το-μικρό-Παρίσι-των-Αθηνών / petitparis
Πηγή: iefimerida.gr

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018

Ταξί στην Τεχεράνη αυτή την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου στις 21:00 στο πάρκο Ναυαρίνου



Ταξί στην Τεχεράνη αυτή την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου στις 21:00 στο πάρκο Ναυαρίνου.
Μια πρωτότυπη, τρυφερή και χιουμοριστική ματιά από τον αντιφρονούντα Panahi πάνω στη σημασία του να είναι κάποιος καλλιτέχνης στο σημερινό Ιράν.
Άντρες, γυναίκες, νέοι, γέροι, φτωχοί, πλούσιοι, συντηρητικοί, αντισυμβατικοί, μικροαπατεώνες, υποστηρικτές των ανθρώπινων δικαιωμάτων όλοι είναι επιβάτες στο ταξί του Panahi που με κρυφές κάμερες καταγράφει τις διαδρομές του.
Στα όρια του ντοκιμαντέρ το ''Ταξί'' ανθρώπινο, ευρηματικό με μια απλότητα που σε κερδίζει από το πρώτο λεπτό είναι ένα διαφορετικό road movie, απρόβλεπτα αστείο και άκρως κατατοπιστικό για την κατάσταση στο σύγχρονο Ιράν.
Η ταινία κέρδισε μεταξύ άλλων τη Χρυσή Άρκτο και το Bραβείο FIPRESCI στο φεστιβάλ του Βερολίνου το 2015.

Γράμμα από την Αθήνα

Γράμμα από την Αθήνα